Portomarin Spanje 11-08-2022 22km

Vandaag een etappe van 22 km. Niet speciaal voor ons. Maar gisterenmiddag was het al te merken dat hier vele 100 km lopers zouden starten. Voor al jongelui zo rond de 20. Bijvoorbeeld sliepen met 10 mensen op de zaal waarvan 8 Italianen en die vandaag de eerste etappe zouden doen. Ja hoor 6 uur de wekkers en het licht aan. Niet volgens de camino afspraken. Maar ach laat maar gebeuren de laatste dagen. Dus wij ook opgestaan en klaar gemaakt voor vertrek. Naar koffie hoefde we niet te zoeken. Alles is open ja s'morgens om 7 uur. Zelf de winkel met wandelstokken ,schelpen enz. Zitten daar aan ons bakkie en er trekt een stoet voorbij ,ongelooflijk het leek wel een startpunt van de Nijmeegse vierdaagse. Van alle soorten  pluimage wandelaars .Iedereen zijn (camino) maar voor vele is het een wandeling in het park. Sportbroek ,shirt, gympies en en gordeltas met de stempel kaart en maar stempels verzamelen bij wijze van spreken bij elke ijscokar. Onderweg bij een koffiepunt Frank en Etienne tegen gekomen en de laatste kilometers opgelopen. Hun ervaringen en de onze uitgewisseld ook de indrukken van vandaag. Hier ga ik niet op in in deze blog maar dat zegt vaak  voldoende.  Alle respect voor de pelgrims die wel 750 km lopen met een volle rugzak. En wil je weten hoeveel respect dat is , ga de uitdaging aan. Niet vervelend bedoeld wil alleen maar aangeven wat we er van denken. Om half twee weer gereed voor kantoortijd. En bij welke baan kan dat samen met een biertje. Nu nog 4 dagen lopen of wel 95 km. Mijn verstand ,lichaam en voeten zeggen mooi geweest, maar mijn gevoel dit mag nog wel even duren. En wel om het feit al je zintuigen staan op scherp en na de etappe totale rust en zelfreflectie van wat er de dag is gepasseerd. Want geloof pappa camino maar, er is wat door je hoofd gegaan met en lach en een traan en langzaam naar de eindstreep toe wil je dat allemaal een plaatsje geven. Je bent niet op de wereld gekomen om er te zijn maar om het te beleven. Voor mezelf misschien te laat mee begonnen. Dus maar wat borrelhapjes besteld en lekker ontspannen op het terras van mijn siesta genoten.  Een dutje gedaan en de was opgeruimd zodat alles weer klaar is voor morgen. Kijken wat de avond brengt maar dat horen jullie morgen wel of niet. Wacht niet tot morgen. Zitten lekker te  eten een onweerbuitje. Even tafel verplaatsen en kunnen verder.  Geweldig enige paniek en inschuiven maar uiteindelijk alles prima geregeld en verder met het eten.

Groetjes 👨‍🦯👨‍🦯

Vele wegen gaan naar Rome. Maar er is maar een weg naar geluk en die moet je zelf uitstippelen.